Dag 8 Red bluff- Eureka

Gisterenavond had ik echt de puf niet meer om nog een verslagje te schrijven maar vermits 6 uur toch het uur is dat ik altijd wakker begin te worden heb ik nu de tijd om de belevenissen van gisteren te vertellen. 
Na het erg karig ontbijt van dit Best Western hotel (het is wel een keten maar overal zijn er toch verschillen) reden we richting Eureka. Deze stad ligt wat noordelijker aan de oceaan en google maps gaf aan dat dit 255 km rijden was via route 36 in +/- 3 uur. We hadden ook de mogelijk om via Redding te rijden maar dat was over de autostrade dus voor ons als toerist niet zo aantrekkelijk. 
De gps stuurde ons de heuvels in en aan het begin van route 36 was het een mooie weg met wat bochten maar geleidelijk aan werd deze weg steiler en werden de bochten ook scherper. Een andere reden dat we voor deze route hadden gekozen was de hoeveelheid geocaches langs de weg. Regelmatig stopten we dan ook om er ene te gaan zoeken en zodoende werd de tijd die we over deze weg alsmaar langer en langer. Maar dat was nikske want we zijn tenslotte in verlof hé. 

We gaven onze ogen de kost en zo zagen we een kolonie gieren hoog in de bomen zitten.

Onderweg stond er ook een shoetree,een boom waarin allerlei schoenen hangen,een fenomeen dat je hier soms langs de weg kan vinden.
http://www.roadsideamerica.com/story/29064

 255 km bochtenwerk waarin je bijna geen enkel huis tegenkomt of enig andere vorm van beschaving  begint op den duur toch te wegen en waren we blij toen we aan het hotel aankwamen.
We hadden gereserveerd voor een wedstrijd American football van de Humbold univerity die om 6 uur begon. 
http://www.humboldt.edu/
Maar we hadden nog tijd dus reden we naar historic downtown van Eureka. De Amerikanen kunnen alles nogal mooi aanprijzen want het was maar 1 straat met enkele winkels en coffeehuisjes in oudere gebouwen. De huizen waren naar Amerikaanse normen inderdaad oud maar voor Europeanen is dit nog vrij recent.

Daarna werd het tijd om ons naar de wedstrijd te begeven wilden we het begin niet missen. Maar te laat komen op een game vinden de Amerikanen niet erg want het was er steeds een komen en gaan van supporters.

 Er was dit weekend ook een soort van welcoming voor de studenten op de universiteit en dat werd dan gedaan op erg typische Amerikaanse wijze. Op een parking werd de laadbak van de  truck opengedaan ,stoeltjes opengeklapt,tafeltje erbij,barbeque aangestoken en bakken maar,dit doen ze  vooraleer ze gaan supporteren voor hun favoriete team.
Een wedstrijd American football kan lang duren maar doordat ik hier al enkele dagen met rugpijn rondloop en de houten banken ook niet erg gemakkelijk zitten, zijn we voor het einde van de wedstrijd terug gereden naar het hotel. 
Nu is het hier zondagmorgen en de regen klettert tegen de ruiten dus seffens douchen,ontbijten,inpakken en wegwezen in zuidelijke richting waar het hopelijk wat beter weer is dan hier.   

 
 

Dag 7 Susanville-Red Bluff

Vandaag waren we al vroeg op pad want we hadden een rit van ongeveer 100 kilometer voor de boeg vooraleer we in het Lassen Volcanic NP zouden zijn.
Susanville was het enige stadje in de buurt van onze route waar we degelijk  konden overnachten, een andere keuzemogelijkheid was misschien ook nog in een tentje ergens in een bos.
Ons madam van de gps stuurde ons elke keer weer via de noordelijke ingang van het park maar wij bleven koppig doorrijden via Chester en kwamen zo via de zuidelijke kant in Lassen Volcanic NP. 
http://nl.wikipedia.org/wiki/Lassen_Volcanic_National_Park 
Er gaat een erg mooie route door het park waarbij je alle hoogtepunten tegen komt en regelmatig kan stoppen om het te gaan bekijken. Dit park is een klein broertje van Yellowstone NP en is ook eigenlijk een vulkaan met diverse mudpots oftewel bubbelende modderputten die geweldig stinken naar rotte eieren. 

Hier en daar zie je ook stoom uit de gaten in de grond komen. Een groot verschil met Yellowstone is dat je hier geen bizons tegenkomt maar af en toe een enkele chipmonk. 

Een mooie wandeling of zoals ze het hier zo mooi noemen 'een trail' bracht ons naar Bumpass Hell. Het was een stevige kuitenbijter met redelijk wat hoogteverschil maar zeker de moeite waard om gedaan te hebben. 

Op het einde van de wandeling kon je tussen de geisers en mudpots wandelen over aangelegde,houten paden.Deze zijn hier speciaal gelegd zodat je je niet zou verbranden omdat de grond er zo heet is maar ook erg dun en je er zo niet kan doortrappen. 

Om terug bij de auto te geraken moest er terug geklommen en gedaald worden over dezelfde weg. 
Het park is niet zo immens groot in vergelijking met andere nationale parken en daardoor misschien een beetje onbemind maar wij vinden het zeker een aanrader. 

We hadden een hotel geboekt in Red Bluff maar om hier te geraken moesten we toch nog een 100 kilometer verder rijden. Het lijken geen grote afstanden maar er was wel degelijk een verschil van weer met gisteren. Deze morgen was het in Susanville nog maar 7 graden en nu is het hier in Red Bluff  's avonds nog aangenaam warm. Maar het voornaamste is dat we de zon de hele dag als gezelschap hadden. Dus wat wil ne mens nog meer ? ;-) 

Dag 5 en 6 Jamestown-Reno-Susanville

Hoe groter het hotel hoe slechter de internetverbinding lijkt het wel en dat was dan ook de reden waarom er gisteren hier niks gepost is.

Gisteren zijn we vanuit Jamestown vertrokken met als einddoel Reno. Om daar te geraken hadden we verschillende routemogelijkheden. Ofwel langs de gewone autostrade ofwel de smalle Ebbetts pas of de Sonora pas. Het werd uiteindelijk de Sonora pas en we hebben het ons niet beklaagd want het was er buitengewoon mooi. We hadden ook onze wandel gps volgeladen met geocaches dus werd er regelmatig gestopt om er ene te gaan zoeken. Zelfs op de top lag een cache maar deze werd rap rap gezocht want het was er berekoud.

http://en.wikipedia.org/wiki/Sonora_Pass 

Na deze bergpas reden we  via Lake Tahoe naar Reno.Deze stad aan een erg mooi meer is in de zomer in trek bij de waterliefhebbers en in de winter bij de skifanaten,voor elk wat wils eigenlijk.

 Hoe dichter we bij Reno kwamen hoe slechter het weer werd, we kregen er namelijk nog een goei regenbui bovenop.

’s Avonds in het hotel hebben we nog lekker gaan eten en om onze caloriekes toch een beetje te verbranden zijn we nog een wandelingeske gaan doen door 3 hotels die allemaal met elkaar verbonden zijn. Omdat al die eenarmige bandieten stonden te roepen om ook eens een gokje te wagen hebben we ons ook eens laten verleiden. Met het gigantisch bedrag van 2 dollar heeft Peter 10$ gewonnen, een winst van 8$ dus :-) Van beginnersgeluk gesproken. Daarna nog 10$ in de bulldozerkastjes en hiermee wonnen we meer dan 400 punten. Voor die punten konden we kiezen tussen speelgoedprullekes of andere onbruikbare dingen. Het werden uiteindelijk 2 kussentjes in de vorm van een hamburger. Oei, nu heb ik al verklapt wat ze thuis gaan krijgen als souvenir ;-)

Deze morgen na het ontbijtbuffet van het hotel (en die zijn erg uitgebreid in een casinohotel) zijn we gaan wandelen in de buurt van het hotel want er begon vandaag een bikersfest of een mototreffen. Er stonden allemaal kraampjes met motospullen maar je kon er uiteraard de motoren zelf bewonderen. Volgens Peter stonden er juweeltjes tussen, de zever liep nog juist ni uit zijne mond.;-)

http://roadshowsreno.com/sv_fall.php

Na al dat fraais reden we naar een verderop gelegen shoppingmall om bij de Best Buy de oplader te gaan kopen voor de tablet die we thuis vergeten waren. Vanaf nu kunnen we dus Skypen, dus voor het thuisfront: hou de pc in de gaten want we weten jullie weer online te vinden. :-) De shoppingmall was nog splinternieuw dus met het gevolg dat er nog veel panden leeg stonden maar dat was dus positief  voor onze portemonnee. Na het shoppen nog  een 130 kilometer  gereden en zo kwamen we bij onze volgende overnachting aan in Susanville California. 

Morgen gaan we naar Lassen Volcanic np en hopelijk komt het zonneke ons een beetje gezelschap houden want de laatste dagen laat ze het een beetje afweten.

 

Dag 4 Mammoth Lakes- Jamestown

Na het ontbijt zijn we redelijk vroeg vertrokken maar we konden niet uit Mammoth Lakes rijden zonder eerst nog 2 caches te zoeken.

                   Deze cache moest je via de webcam loggen op je pc

We hebben er wel niet al teveel tijd aanbesteed want het was eigenlijk nog redelijk koud.Tijd dus om wat warmere oorden op te zoeken. Die warmte vonden we natuurlijk niet op een bergpas van meer dan 3000 meter hoogte want daar boven lag al redelijk wat sneeuw langs de weg. 
http://www.nps.gov/yose/planyourvisit/tiogaopen.htm

De Tioga Road is een erg mooie pas die overgaat in Yosemite NP waarvan je op vele stukken van de route de restanten kan zien van de grote brand van vorige maand in dit gebied. 
http://nl.wikipedia.org/wiki/Yosemite_National_Park

In de vallei van Yosemite hebben we halt gehouden bij 'el capitan', de beroemdste berg van de streek denk ik wel. Die is vooral bij ons Vlamingen bekend geworden sinds Tom Waes deze beklommen heeft voor zijn tv programma Tomtesterom.Als je aan de voet hiervan staat kunt ge moeilijk geloven dat hij dat gedaan heeft zonder enige klimervaring want het zou 1 van de zwaarste beklimmingen ter wereld zijn. Toch ne straffe gast dieje Tom. 

 

    

Daarna zijn we nog een paar keer ergens gestopt want nu was het weer wel wat aangenamer dan boven op de Tioga pass.
Om in Jamestown te geraken waar we een hotel hadden geboekt moesten we langs de Big Oak Flat Road, een weg ten noordwesten van Yosemite. Hier waren de sporen van de brand nog duidelijker dan wat we al gezien hadden.

http://inciweb.nwcg.gov/incident/3660

Wij vroegen ons af hoe ze een brand als deze van vele kilometers en kilometers onder controle kunnen krijgen.Maar het is hen gelukt en regelmatig zie je een spandoek of bord langs de kant van de weg met het opschrift 'Thanks firefighters'. Een Amerikaan is erg fier op hun brandweermannen want ze worden aanbeden als echte helden, en terecht. 
Toen we in ons hotel aankwamen hebben we de koffers in de kamer gezet en zijn we nog naar een supermarkt gereden om onze coolbox terug bij te vullen met de nodige drank en nog een hapje te gaan eten.
Nu nog een rustige avond op de kamer doorbrengen want morgen is er weer een goedgevulde dag.

Dag 3 Bishop-Mammoth Lakes

Vandaag hadden we niet zo een lange rit op ons programma staan als gisteren maar gaan we vanuit Bishop naar Bodie en Mono Lakes en daarna naar onze volgend overnachting in Mammoth Lakes.
Omdat we ons al rotgezocht hebben naar de oplader van onze tablet in onze bagage ,maar die nu thuis blijkt te liggen, reden we na het ontbijt naar een Radio Shack om een nieuwe te kopen. Maar hier vingen we ook al bot ,dus het skypen met het thuisfront zal nog efkes uitgesteld moeten worden tot we ergens een Best Buy tegenkomen waar we misschien een oplader zouden kunnen kopen.
Je kan Bishop niet bezocht hebben zonder eerst langs de bakkerij van Erick Schat te gaan.Een van oorsprong, denk ik, Hollandse bakker waar je verschillende soorten Europees brood en koeken kan kopen tot zelfs de stroopwafeltjes van Albert Heyn.  
http://www.erickschatsbakery.com/

Bij het visitors center lag een erg originele cache die we niet mochten missen. Je moet je binnen aanmelden daar kreeg je van een vriendelijk meisje de cachedoos om te loggen.
De weg naar Bodie was de laatste 3 mijl erg hobbelig , een echte dirt road met de nadruk op 'dirt' want er lag daarna een dikke stoflaag op onze auto.

Bodie is een verlaten stadje of ghosttown waar vroeger goud ontdekt werd en zo erg opleefde. Door een brand werd de stad in 1932 bijna helemaal verwoest en hetgeen er nog van overbleef kan je nu gaan bezoeken.  
http://nl.wikipedia.org/wiki/Bodie

Na ons bezoekje aan Bodie reden we weer bergaf richting Mono Lake. Dit is een zoutwatermeer met de typische tufas, een soort stenen zoutpilaren die boven het water uitsteken maar die nu meer en meer bloot komen te staan omdat het water van het meer stillekesaan aan het opdrogen is.  Mono lake

Het was rond 5 uur toen we aan ons hotel aankwamen dus besloten we nog naar Main street te rijden om wat winkels te bekijken en iets te gaan eten.Mammoth Lakes is een skioord met mooie chalets maar waar nu niet veel leven in valt te bespeuren maar dat zal in de winter wel anders zijn.In de zomer krijgen ze meer bezoek van beren,racoons en coyotes,althans als we het briefje in de lobby van het hotel mogen geloven want ze waarschuwen om zeker geen eten in de auto achter te laten.
Je voelt ook dat we hoger in de bergen zitten want het is hier al erg fris 's avonds, er ligt zelfs een beetje sneeuw in hoopjes aan de skilift. Hopelijk blijft het deze nacht bij deze kleine plekken sneeuw want op winterkledij zijn we nu niet direct voorzien.

De eerste 2 dagen

We zijn nu in Bishop,California het is midden in de nacht en weer zit ik hier te koekeloeren omdat ik niet kan slapen.Hopelijk is dit geen gewoonte aan het worden anders zal ik nog een paar weekjes verlof moeten bij vragen om te kunnen bijslapen.
Omdat we in ons hotel in Las Vegas een slechte internetverbinding hadden, had ik een klein verslagje van onze eerste dag op onze pc uitgetikt en dit is het resultaat :

Onze eerste dag

Als ik dit verslag van onze eerste dag schrijf is het hier in Las Vegas 3 uur ’s nachts (12 uur zondagmiddag bij ons)en kijk ik vanop de 20^ste verdieping naar het verkeer op de snelweg en de lichtjes van de Strip op de achtergrond. Gewoonweg Amazing zou ons Astridje zeggen ;-)

dit is het uitzicht overdag

Het was een erg lange vermoeiende dag en buiten wat hazenslaapkes in het vliegtuig en de voorbije 4 uur in de hotelkamer zit ik hier nu weeral klaarwakker. Mijn biologische klok staat duidelijk nog niet op Amerikaanse tijd.

We verbazen er ons nog over dat we nergens lang hebben moeten wachten, zowel het vliegtuig als de autoverhuur gingen allemaal even vlotjes maar dit zal 1 van de voordelen zijn om buiten het seizoen op vakantie te gaan. Bij het inchecken van het hotel dat was andere koek, alhoewel het bijna aan onze beurt was bleef dat maar duren. Toen we eindelijk bij de receptioniste stonden bleken er geen kamers meer over te zijn en moest zij gaan vragen of ze ons een upgrade mocht geven. Dat mocht en nu slapen wij in een suite op de op 1 na bovenste verdieping met jacuzzi.

Na wat over en weer sms-en met Robert en Vivianne (collega van Peter) zijn we nog met hen gaan eten in het buffet van het hotel. Lang hebben we daar echter niet kunnen blijven zitten want om half 10 werden we vriendelijk maar erg kordaat van onze tafel gejaagd omdat het restaurant ging sluiten. Nadat we afscheid van hen hadden genomen zijn we ons bed ingeduikeld na een lange vermoeiende dag.

Zondag 22 september 2de vakantiedag:

Na het ontbijt reden we richting Bishop in California wat ongeveer 450 km van Las Vegas gelegen is. Met de omweg die wij gingen doen werden het er 100 meer maar deze route bracht ons langs vele mooie dingen.
Onze eerste stop was een dadelfarm langs de Old Spanish Trail China Date Farm Om er te geraken rij je door een kleine,prachtige canyon en beneden zie je plots een oase met dadelbomen.

Daarna reden we via Death Valley naar Beatty maar onderweg zijn we nog gestopt bij Zabriskie Point en Furnace Creek maar ook om enkele geocaches op te pikken werd er halt gehouden.
Enkele kilometers voor we het stadje Beatty binnenreden hebben we nog een bezoekske gebracht aan een klein openlucht museumke van een groepje Belgische kunstenaars. Goldwell open air museum 

Vlakbij deze toch wel rare plek is ook een Rhyolite, nu een ghosttown maar ooit een bloeiend mijnwerkerstadje. Rhyolite

Dit mooi bord kwamen we daar ook nog tegen en voor wie mij goed kent is dit al genoeg om mij de stuipen op het lijf te jagen

Omdat we nog niks voor onze middag hadden gegeten stapten we in Beatty een soort bar binnen waar we een erg lekkere sandwich naar binnenspeelden.Met op de tv een wedstrijd American football en de mannen met cowboyhoeden aan de toog met een grote pint voor hun neus maakten dit het westernplaatje compleet .
We hadden nog een lange rit voor de boeg om in ons hotel geraken maar spijtig dat het op het einde begon te schemeren want de weg door de bergen was erg mooi.
Toen we uiteindelijk in het hotel aankwamen hebben we onze spullen in de kamer gedropt en zijn we nog een kleinigheid gaan eten bij Denny's.
Het was een lange vermoeiende dag met grote hoogteverschillen maar zeker de moeite waard want we zijn vele mooie dingen tegengekomen.