Dag 11 San Francisco

Deze morgen hadden we als allereerste werk ervoor te zorgen dat we onderdak hadden voor vanavond. We vroegen aan de receptie of we nog een nacht zouden kunnen blijven maar de prijs die ze ons gaven was toch een beetje zout. Je betaald hier uiteraard voor de mooie ligging vlakbij Fisherman's Wharf maar vermits we morgenvroeg toch de stad uitrijden vonden we dat van geen groot belang meer.We logeren nu in de buurt van luchthaven en dat bevalt ons goed. 
Vandaag hadden we geen auto nodig maar namen het openbaar vervoer om tot bij Union Square te geraken. Het meest bekende vervoermiddel in San
Francisco is wel de cable car, een erg oude tram die door een kabel in de grond wordt voortgetrokken. Een toeristische attractie en alhoewel we geen hoogseizoen meer zijn stonden we toch lang aan te schuiven om te kunnen meerijden.
http://www.sfcablecar.com/ 

  Union Square is het shoppinghart van de stad dus kuierden we langs de vele winkels in een aangenaam zonnneke. 

Op een gegeven moment kwamen we langs een zaak waar ze massages deden en vermits ik hier al dagen bijna krom loop van de lage rugpijn heb ik de gok toch maar gewaagd en zijn we binnengestapt, baat het niet dan schaadt het niet hé. Ik moest op een speciale stoel gaan zitten met mijn hoofd in een beugel en toen begon het martelen met zijn geklop en geduw op mijne rug, maar ik moet zeggen de pijn is draagelijker geworden en hopelijk blijft dat ook zo. 
Na deze martelingen was het de bedoeling dat we terug richting hotel zouden gaan met een tram maar deze liet nogal lang op zich wachten. Verschillende trollybussen en andere trams reden ons voorbij maar nooit de juiste die wij moesten hebben. Het openbaar vervoer in San Francisco is ons duidelijk niet goed gezind vandaag want je moet hier veel geduld hebben wil je meerijden. 
Onze auto stond nog netjes op de plaats op de hotelparking waar we hem hadden achtergelaten en van daaruit reden we naar de Golden Gate bridge.
Ditmaal niet om erover te rijden maar naar een plaats vlakbij waar je mooie foto's kan nemen. Heel kortbij konden we echter niet geraken vermits ze hier in Amerika besloten hebben om die beruchte shutdown te houden waarbij oa alle nationale parken gesloten worden. Het verste puntje in Presidio is Fort Point Nationaal park en daar stond een bordje dat je er niet in kon omdat het gesloten is door de shutdown. 
http://nl.wikipedia.org/wiki/Fort_Point 

Na de vele foto's die we genomen hadden van de beroemde brug reden we richting ons hotel wat toch een eindje buiten de stad lag. 
Wie Foodnetwork kan bekijken op zijn tv heeft misschien al eens gehoord van het programma 'Diners,drive-ins and dives' waarin presentator Guy Fieri allerlei eetgelegenheden bezoekt in Amerika en waarbij hij commentaar geeft over het eten dat ze er serveren. 
http://www.foodnetwork.com/diners-drive-ins-and-dives/recipes/index.html 
Hier in een buitenwijk van San Francisco is Joe's Cable Car, een restaurant dat hij ook al bezocht heeft en dat een bekend staat voor de lekkere hamburgers. Het is een echte typische Amerikaanse diner en deze wilden we dan ook wel eens uitproberen want gewoonlijk kan je daar lekker eten en ze hebben niet overdreven want de hamburgers waren erg lekker. 
http://www.joescablecarrestaurant.com/ 
Nu de honger gestild was konden we terug naar het hotel om onze route voor morgen al wat voor te bereiden. 

 
 

Dag 9 en 10 Eureka-Fort Bragg-San Francisco

Zondag zijn we uit een striemende regen vertrokken vanuit ons hotel in Eureka.
Deze stad zal zowat het noordelijkste punt zijn dat we op onze rondreis gaan doen want vanaf nu rijden we tot in Los Angeles altijd in zuidelijke richting en hopelijk laten we zo stillekesaan de regen achter ons.
Ter hoogte van Pepperwood op de highway 101 rijden we de Avenue of the Giants op,een mooie scenic route tussen de enorme sequoia bomen.Er werd regelmatig gestopt zodat we ons konden vergapen aan de lengte en de omtrek van deze reuzen.
http://avenueofthegiants.net/ 

 In het kleine stadje Garberville waren we nog juist op tijd om een broodje te kunnen eten in een kleine sandwichbar vooraleer ze gingen sluiten. 
Onze Bed & breakfast die we geboekt hadden lag in in Fort Bragg aan de bekende highway 1,een mooie weg die langs de Californische kust kronkelt. Maar om daar te geraken moesten we eerst nog een 50 tal kilometer door de bergen en met dit mistige weer zaten we op sommige plaatsen soms echt letterlijk met onze kop in de wolken. Eenmaal uit die bergen lag daar plots de oceaan voor onze neus.Het stuk dat we nog moesten rijden tot in Fort Bragg langs de kust was er ene van veel bochten en stopplaatsen waar je de woeste kustlijn kon bewonderen. Dat was allemaal erg indrukwekkend want door het slechte weer was het een erg wilde zee met hoge golven die tegen de rotsen uiteenspatte.

Nadat we ons hadden geinstalleerd in de mooie B&B zijn we nog ergens lekker gaan eten en toen we terug op de kamer kwamen gingen ons blaffetuurkes al heel rap naar beneden van vermoeidheid.
De volgende morgen had de gastvrouw een lekker ontbijt klaargemaakt van eitjes en ricotta en nog wat andere lekkere dingen, dat was al direct een goeie start om de dag mee te beginnen. 
Fort Bragg staat een beetje bekend voor zijn Glass Beach dus  wilden we dit fenomeen zeker gaan bekijken. Dit is een strook strand waar ze vroeger flessen en andere rotzooi vanop de klip naar beneden dumpten, den plaatselijke Hooge Maay in 't klein dus. Door de jaren heen heeft de natuur ervoor gezorgd dat het nu allemaal kleine stukjes geworden zijn en in de zon moet dit een mooi effect geven maar wij hadden pech want het was bewolkt. 
http://nl.wikipedia.org/wiki/Glass_Beach_%28Fort_Bragg%29 

Onze volgende stopplaats was een vuurtoren,Point Cabrillo lighthouse. En hier was het weer dan weer in ons voordeel want het heeft toch wel iets speciaal zo een vuurtoren in de mist.
http://www.pointcabrillo.org/ 

Na dit bezoekske zijn we tot in San Francisco gereden en bij het binnenrijden van de stad moesten we over de beroemde Golden Gate Bridge. 

Omdat we al genoeg punten bijeengespaard hebben op onze Club Carlson card konden we een mooi hotel boeken dat heel goed gelegen is zonder dat we al te diep in onze portemonnee moesten duiken. Het bekende Fisherman's Wharf ligt hier achter de hoek dus dat was een meevaller zodat we onze voeten een beetje konden sparen en niet al te ver moesten lopen. Het ene souvenirwinkeltje naast het andere en ook aan restaurants geen gebrek maar de blikvangers zijn toch de zeeleeuwen die liggen te zonnen op de pontons. Net zoals bij de mensen heb je bij hen ook allerlei verschillende types waaronder de bazige dieren, de onderdanigen die niet mee op het ponton mogen gaan liggen,de rustzoekers maar ook ijdeltuiten heb je er tussen.

Ondertussen begonnen onze magen te knorren en dat was een teken dat we een restaurant moesten binnengaan. Peter koos voor een 'surf en turf' een mooi woord voor steak gecombineerd met scampi en ik voor een potje met allerlei zeevruchten in een tomatensaus waaronder crab,scampi en mosseltjes.Erg lekker, om letterlijk duimen en vingers van af te likken maar  je mocht niet bang zijn om je vuil te maken want ze geven niet voor niks een bavet bij.
Nog een kleine wandeling terug naar het hotel om dat lekkere eten een beetje te laten verteren en de dag was weeral voorbij. 

 

 

Dag 8 Red bluff- Eureka

Gisterenavond had ik echt de puf niet meer om nog een verslagje te schrijven maar vermits 6 uur toch het uur is dat ik altijd wakker begin te worden heb ik nu de tijd om de belevenissen van gisteren te vertellen. 
Na het erg karig ontbijt van dit Best Western hotel (het is wel een keten maar overal zijn er toch verschillen) reden we richting Eureka. Deze stad ligt wat noordelijker aan de oceaan en google maps gaf aan dat dit 255 km rijden was via route 36 in +/- 3 uur. We hadden ook de mogelijk om via Redding te rijden maar dat was over de autostrade dus voor ons als toerist niet zo aantrekkelijk. 
De gps stuurde ons de heuvels in en aan het begin van route 36 was het een mooie weg met wat bochten maar geleidelijk aan werd deze weg steiler en werden de bochten ook scherper. Een andere reden dat we voor deze route hadden gekozen was de hoeveelheid geocaches langs de weg. Regelmatig stopten we dan ook om er ene te gaan zoeken en zodoende werd de tijd die we over deze weg alsmaar langer en langer. Maar dat was nikske want we zijn tenslotte in verlof hé. 

We gaven onze ogen de kost en zo zagen we een kolonie gieren hoog in de bomen zitten.

Onderweg stond er ook een shoetree,een boom waarin allerlei schoenen hangen,een fenomeen dat je hier soms langs de weg kan vinden.
http://www.roadsideamerica.com/story/29064

 255 km bochtenwerk waarin je bijna geen enkel huis tegenkomt of enig andere vorm van beschaving  begint op den duur toch te wegen en waren we blij toen we aan het hotel aankwamen.
We hadden gereserveerd voor een wedstrijd American football van de Humbold univerity die om 6 uur begon. 
http://www.humboldt.edu/
Maar we hadden nog tijd dus reden we naar historic downtown van Eureka. De Amerikanen kunnen alles nogal mooi aanprijzen want het was maar 1 straat met enkele winkels en coffeehuisjes in oudere gebouwen. De huizen waren naar Amerikaanse normen inderdaad oud maar voor Europeanen is dit nog vrij recent.

Daarna werd het tijd om ons naar de wedstrijd te begeven wilden we het begin niet missen. Maar te laat komen op een game vinden de Amerikanen niet erg want het was er steeds een komen en gaan van supporters.

 Er was dit weekend ook een soort van welcoming voor de studenten op de universiteit en dat werd dan gedaan op erg typische Amerikaanse wijze. Op een parking werd de laadbak van de  truck opengedaan ,stoeltjes opengeklapt,tafeltje erbij,barbeque aangestoken en bakken maar,dit doen ze  vooraleer ze gaan supporteren voor hun favoriete team.
Een wedstrijd American football kan lang duren maar doordat ik hier al enkele dagen met rugpijn rondloop en de houten banken ook niet erg gemakkelijk zitten, zijn we voor het einde van de wedstrijd terug gereden naar het hotel. 
Nu is het hier zondagmorgen en de regen klettert tegen de ruiten dus seffens douchen,ontbijten,inpakken en wegwezen in zuidelijke richting waar het hopelijk wat beter weer is dan hier.   

 
 

Dag 7 Susanville-Red Bluff

Vandaag waren we al vroeg op pad want we hadden een rit van ongeveer 100 kilometer voor de boeg vooraleer we in het Lassen Volcanic NP zouden zijn.
Susanville was het enige stadje in de buurt van onze route waar we degelijk  konden overnachten, een andere keuzemogelijkheid was misschien ook nog in een tentje ergens in een bos.
Ons madam van de gps stuurde ons elke keer weer via de noordelijke ingang van het park maar wij bleven koppig doorrijden via Chester en kwamen zo via de zuidelijke kant in Lassen Volcanic NP. 
http://nl.wikipedia.org/wiki/Lassen_Volcanic_National_Park 
Er gaat een erg mooie route door het park waarbij je alle hoogtepunten tegen komt en regelmatig kan stoppen om het te gaan bekijken. Dit park is een klein broertje van Yellowstone NP en is ook eigenlijk een vulkaan met diverse mudpots oftewel bubbelende modderputten die geweldig stinken naar rotte eieren. 

Hier en daar zie je ook stoom uit de gaten in de grond komen. Een groot verschil met Yellowstone is dat je hier geen bizons tegenkomt maar af en toe een enkele chipmonk. 

Een mooie wandeling of zoals ze het hier zo mooi noemen 'een trail' bracht ons naar Bumpass Hell. Het was een stevige kuitenbijter met redelijk wat hoogteverschil maar zeker de moeite waard om gedaan te hebben. 

Op het einde van de wandeling kon je tussen de geisers en mudpots wandelen over aangelegde,houten paden.Deze zijn hier speciaal gelegd zodat je je niet zou verbranden omdat de grond er zo heet is maar ook erg dun en je er zo niet kan doortrappen. 

Om terug bij de auto te geraken moest er terug geklommen en gedaald worden over dezelfde weg. 
Het park is niet zo immens groot in vergelijking met andere nationale parken en daardoor misschien een beetje onbemind maar wij vinden het zeker een aanrader. 

We hadden een hotel geboekt in Red Bluff maar om hier te geraken moesten we toch nog een 100 kilometer verder rijden. Het lijken geen grote afstanden maar er was wel degelijk een verschil van weer met gisteren. Deze morgen was het in Susanville nog maar 7 graden en nu is het hier in Red Bluff  's avonds nog aangenaam warm. Maar het voornaamste is dat we de zon de hele dag als gezelschap hadden. Dus wat wil ne mens nog meer ? ;-) 

Dag 5 en 6 Jamestown-Reno-Susanville

Hoe groter het hotel hoe slechter de internetverbinding lijkt het wel en dat was dan ook de reden waarom er gisteren hier niks gepost is.

Gisteren zijn we vanuit Jamestown vertrokken met als einddoel Reno. Om daar te geraken hadden we verschillende routemogelijkheden. Ofwel langs de gewone autostrade ofwel de smalle Ebbetts pas of de Sonora pas. Het werd uiteindelijk de Sonora pas en we hebben het ons niet beklaagd want het was er buitengewoon mooi. We hadden ook onze wandel gps volgeladen met geocaches dus werd er regelmatig gestopt om er ene te gaan zoeken. Zelfs op de top lag een cache maar deze werd rap rap gezocht want het was er berekoud.

http://en.wikipedia.org/wiki/Sonora_Pass 

Na deze bergpas reden we  via Lake Tahoe naar Reno.Deze stad aan een erg mooi meer is in de zomer in trek bij de waterliefhebbers en in de winter bij de skifanaten,voor elk wat wils eigenlijk.

 Hoe dichter we bij Reno kwamen hoe slechter het weer werd, we kregen er namelijk nog een goei regenbui bovenop.

’s Avonds in het hotel hebben we nog lekker gaan eten en om onze caloriekes toch een beetje te verbranden zijn we nog een wandelingeske gaan doen door 3 hotels die allemaal met elkaar verbonden zijn. Omdat al die eenarmige bandieten stonden te roepen om ook eens een gokje te wagen hebben we ons ook eens laten verleiden. Met het gigantisch bedrag van 2 dollar heeft Peter 10$ gewonnen, een winst van 8$ dus :-) Van beginnersgeluk gesproken. Daarna nog 10$ in de bulldozerkastjes en hiermee wonnen we meer dan 400 punten. Voor die punten konden we kiezen tussen speelgoedprullekes of andere onbruikbare dingen. Het werden uiteindelijk 2 kussentjes in de vorm van een hamburger. Oei, nu heb ik al verklapt wat ze thuis gaan krijgen als souvenir ;-)

Deze morgen na het ontbijtbuffet van het hotel (en die zijn erg uitgebreid in een casinohotel) zijn we gaan wandelen in de buurt van het hotel want er begon vandaag een bikersfest of een mototreffen. Er stonden allemaal kraampjes met motospullen maar je kon er uiteraard de motoren zelf bewonderen. Volgens Peter stonden er juweeltjes tussen, de zever liep nog juist ni uit zijne mond.;-)

http://roadshowsreno.com/sv_fall.php

Na al dat fraais reden we naar een verderop gelegen shoppingmall om bij de Best Buy de oplader te gaan kopen voor de tablet die we thuis vergeten waren. Vanaf nu kunnen we dus Skypen, dus voor het thuisfront: hou de pc in de gaten want we weten jullie weer online te vinden. :-) De shoppingmall was nog splinternieuw dus met het gevolg dat er nog veel panden leeg stonden maar dat was dus positief  voor onze portemonnee. Na het shoppen nog  een 130 kilometer  gereden en zo kwamen we bij onze volgende overnachting aan in Susanville California. 

Morgen gaan we naar Lassen Volcanic np en hopelijk komt het zonneke ons een beetje gezelschap houden want de laatste dagen laat ze het een beetje afweten.